numquam sine flore

Onze familie heeft een familiewapen, én een wapenspreuk: Nunquam sine flore (de betekenis is volgens Google Nooit zonder bloemen, maar daar moet een diepere of dichterlijke betekenis achter zitten, die zoeken we uit. Zouden we afstammen van Doornroosje?).  Peter van Heijst vond deze informatie én nog meer op de genealogische site van Patrick Coolen. Eigenlijk zou de spreuk moeten zijn: Nunquam sine asparagus, of Nunquam sine bierra, maar kennelijk brachten onze hoofse voorvaderen regelmatig een bloemetje mee voor hun dame. Of andersom.

Wapenschild van Heijst: Wapen: in zilver drie waaiersgewijs geplaatste geplante, gebladerde groene stelen, aan elk waarvan een vijfbladige rode bloem, op rijzende groene grond. Helmteken een gesteelde en gebladerde bloem van het schild. Dekkleden rood, gevoerd van zilver.

Belangrijke kleuren: rood (keel), groen (sinopel), zilver (argent, wit)

Bron van deze beschrijving van het familiewapen van Heijst is het Centraal Bureau voor Genealogie (CBG).



Samen met de familie Musters/Mutsaerts is de familielijn van Hest/Heijst de langst aanwezige in onze stamboom. De familielijn beslaat maar liefst ruim 600 jaren. De familielijn start rond 1315 met de geboorte van Jan Paulus van Heijst. [....] Voor een familielijn die zo ver terug gaat is er in verhouding weinig bekend van de familieleden zelf.

Wel vinden we in de veertiende eeuw gedateerde geschriften waarin de familie Van Heijst wordt genoemd. Er kunnen in het Hertogdom Brabant drie afzonderlijke families worden onderscheiden. Belangrijk is te vermelden dat na de reformatie een katholieke en een protestante tak ontstaan uit het gezin van Cornelis van Heijst (1500-1556) en Jenneke Lemmens (-1558 t). De katholieke tak van nu is terug te voeren op zoon Gerrit Corneliszn. van Heijst. De protestante tak wordt "aangevoerd" door Peter Corneliszn van Heijst, lakenhandelaar in "De Engel" te Breda.

Het hier afgebeelde familiewapen wordt door beide familietakken gebruikt, in de katholieke tak soms voorzien van een adelaar. Begin 17de eeuw wordt de naam "van Hest" meer gebruikt. Deze lijn loopt door tot 1928, het jaar van overlijden van Maria Elisabeth van Hest.