Kennen jullie het nog? Het Koffiebos, waar Opa en Oma van Heijst kwamen te wonen nadat ze verhuisd waren van de Vissershaven 2? We gaan de geschiedenis van dit huis uitzoeken. Opa van Heijst kocht het van Marijn en Betsie Nefs, die daarna naar de Waterstaat in Halsteren verhuisden. Het was een huis met een groot stuk land eraan, dat gebruikt werd als groententuin en voor het verbouwen van asperges, die opa dan weer verkocht op de veiling. Het huis was gebouwd op de Brabantse Wal, vanuit de tuin had je een wijds uitzicht op de weien en landerijen richting Tholen. En dat terwijl het huis dicht bij het centrum van het dorp lag, op een andere foto zie je hoe dicht bij de kerk! Deze foto's zijn uit de periode dat het Koffiebos al leeg stond, juist vóór de sloop, opa en oma waren toen verhuisd naar de Kapelaan Molstraat.
Je kijkt op deze foto tegen de zijkant van het huis aan. Rechts is de voorzijde, die bestond uit twee ramen met daartussen een voordeur. Langs die kant kwam je het terrein op, via een houten hek, groengeschilderd met witte punten, over een grindpad. Dat grindpad kwam weer uit op een weitje, de "bleek", waar je het wasgoed te drogen kon leggen, maar waar de familie ook de auto's parkeerde wanneer ze op bezoek kwamen.
Aan deze kant van het huis, dus voor het kamerraam waar je nu op kijkt, lag een mooie bloementuin, die op de foto helaas overwoekerd is, maar destijds mooi werd bijgehouden.
Op de onderstaande foto zie je goed de notenboom. Ooit is daarop de bliksem ingeslagen, waardoor een deel van de boom afbrak en op het dak van het schuurtje viel. Naast de notenboom, juist op de rand van de foto, zie je één paal van de schommel. Daarachter zie je een bouwkeet van de aannemer die de grondwerken uitvoerde voor het nieuwe uitbreidingsplan dat Halsteren ging uitvoeren, daarvoor moesten de huizen van Snepvangers, Brusselaars en Van Heijst worden gesloopt. De drie huizen stonden aan een zandpad, dat dus Koffiebos heette. Dicht bij het centrum van het dorp, dat zie je aan hoe dicht de kerk bij het huis staat: je liep het laantje maar uit en was bij de VIVO-winkel van Jan Verswijveren, bij het café van De Pip, bij de drankhandel annex snoepwinkel van de gezusters Lacor, die samen een huishouding voerden met hun broer Jan die schoenmaker was: Jan deed zijn scheonlapperswerk in een schuurtje achter de winkel.
Deze foto's zijn gemaakt toen de afgravingen van de Brabantse Wal al aan de gang waren. Het huis kwam hierdoor op een hoogte te staan, maar dat was voorheen niet zo: de tuin was glooiend. In de top van de boom is nog de stomp te zien van de tak die was afgebroken na de blikseminslag.
Op deze foto zie je uiterst rechts nog de houten schuur, waarnaast een stenen schuur (niet te zien, daarin zat het varken), waarnaast weer een kippenren was gebouwd en het hondenhok stond, waarin Bart, de brave hond, aan de ketting lag. Zelf ben ik, Ad van ome Lowie, toen ik klein was regelmatig in het hondenhok gekropen bij Bart, daar was het lekker warm en wonder boven wonder zijn daar nooit ongelukken door gebeurd, Bart accepteerde mij als andere hond in zijn hok zonder problemen. Het was leuk dat ik op dat moment "kwijt" was, terwijl ik wel een mooi zicht had op alles wat er gebeurde. Het moet dus wel een redelijk groot hok zijn geweest, of ik was nog heel klein....
In de winter kon het er aardig koud zijn! Centrale verwarming was er niet, alleen de kachel in de voorkamer en een fornuis in de keuken. Je ziet hier de glooiing van de Brabantse wal: ik denk niet dat in deze tijd dit gebied zo zou worden afgegraven!
De foto's zijn afkomstig uit de beeldbank van Het Markiezenhof; we hopen ook familiefoto's te vinden om de site mooier te maken.
Je kijkt op deze foto tegen de zijkant van het huis aan. Rechts is de voorzijde, die bestond uit twee ramen met daartussen een voordeur. Langs die kant kwam je het terrein op, via een houten hek, groengeschilderd met witte punten, over een grindpad. Dat grindpad kwam weer uit op een weitje, de "bleek", waar je het wasgoed te drogen kon leggen, maar waar de familie ook de auto's parkeerde wanneer ze op bezoek kwamen.
Aan deze kant van het huis, dus voor het kamerraam waar je nu op kijkt, lag een mooie bloementuin, die op de foto helaas overwoekerd is, maar destijds mooi werd bijgehouden.
Op de onderstaande foto zie je goed de notenboom. Ooit is daarop de bliksem ingeslagen, waardoor een deel van de boom afbrak en op het dak van het schuurtje viel. Naast de notenboom, juist op de rand van de foto, zie je één paal van de schommel. Daarachter zie je een bouwkeet van de aannemer die de grondwerken uitvoerde voor het nieuwe uitbreidingsplan dat Halsteren ging uitvoeren, daarvoor moesten de huizen van Snepvangers, Brusselaars en Van Heijst worden gesloopt. De drie huizen stonden aan een zandpad, dat dus Koffiebos heette. Dicht bij het centrum van het dorp, dat zie je aan hoe dicht de kerk bij het huis staat: je liep het laantje maar uit en was bij de VIVO-winkel van Jan Verswijveren, bij het café van De Pip, bij de drankhandel annex snoepwinkel van de gezusters Lacor, die samen een huishouding voerden met hun broer Jan die schoenmaker was: Jan deed zijn scheonlapperswerk in een schuurtje achter de winkel.
Op deze foto zie je uiterst rechts nog de houten schuur, waarnaast een stenen schuur (niet te zien, daarin zat het varken), waarnaast weer een kippenren was gebouwd en het hondenhok stond, waarin Bart, de brave hond, aan de ketting lag. Zelf ben ik, Ad van ome Lowie, toen ik klein was regelmatig in het hondenhok gekropen bij Bart, daar was het lekker warm en wonder boven wonder zijn daar nooit ongelukken door gebeurd, Bart accepteerde mij als andere hond in zijn hok zonder problemen. Het was leuk dat ik op dat moment "kwijt" was, terwijl ik wel een mooi zicht had op alles wat er gebeurde. Het moet dus wel een redelijk groot hok zijn geweest, of ik was nog heel klein....
De foto's zijn afkomstig uit de beeldbank van Het Markiezenhof; we hopen ook familiefoto's te vinden om de site mooier te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten